Szkoła animatorów: przegląd konspektów (Spotkanie drugie, metodą Ewangelicznej Rewizji Życia)

Uwagi ogólne:

• Tym razem zadanie polegało na zrobieniu spotkania konkretną metodą: Ewangelicznej Rewizji Życia. Jest to metoda zdecydowanie antropologiczna na wstępie (bo wychodzi od konkretnych sytuacji życiowych), ale przeradza się w teologiczną w połowie (bo sytuacje te poddaje ocenie Słowa Bożego). Jest to bardzo zgrabny sposób prowadzenia spotkania na wszystkich poziomach, a zwłaszcza dla dzieci i osób na początku drogi duchowej - nawet przed właściwą ewangelizacją. W Ruchu Światło-Życie ta metoda jest np. wykorzystywana na stopniu "0", tzn. na wstępie do oazy młodzieżowej.
• Żeby dobrze przeprowadzić takie spotkanie, trzeba koniecznie dobrze przygotować pierwszą część. Bez dobrze przemyślanych sytuacji (takich, żeby były czytelne i adekwatne do problemu, ale nie tak oczywiste, żeby nie wymagały myślenia) spotkanie się nie uda. Do tych sytuacji trzeba też wymyśleć dobre pytania. Druga część jest też ważna, ale tu już wystarczy dobrze dobrać cytaty z Pisma Świętego - pytania będą wynikały z pierwszej części. Trzecia część natomiast jest trochę nieprzewidywalna, nie można bowiem narzucać uczestnikom konkretnych rozwiązań - "działania" - jeśli nie wynikły one z ich przemyśleń i rozmowy. Oczywiście można i należy sobie wypisać pytania i sugerowane "działania", ale nie zawsze wszystkie one dadzą się wykorzystać w czasie spotkania.

Metoda	Konspekty	Komentarz	Zobacz (str.)
Ewangeliczna rewizja życia (widzieć - osądzić - działać)	1.	Żeby istotnie była to metoda ERŻ, należałoby bardziej stawiać pytania, a mniej w konspekcie udzielać od razu gotowych odpowiedzi. Zwłaszcza w ostatniej części "działać" wnioski powinny być bardziej wynikiem refleksji i osądu własnego życia uczestników, niż podpowiedziane przez animatora.	1
	2.	Bardzo oszczędny - trudno powiedzieć, czy wystarczająco przemyślany. Z pewnością nie jest to metoda ERŻ.	1
	3.	Dobre spotkanie, warto jednak jeszcze dokładniej wypisać sobie sytuacje w części pierwszej - może być to jakieś opowiadanie, nawiązanie do filmu, do jakiegoś niedawnego wydarzenia itp. Chodzi o to, żeby nie mówić zbyt ogólnie o problemie.	1
			2
	4.	Uwagi te same, co w 3. Można by np. posłużyć się jakimś świadectwem człowieka, który doświadczył skutków okultyzmu, fragmentem książki itp.	1
	5.	Ogólnie spotkanie dobre, tylko niestety nie metodą ERŻ! W pierwszej części nie wprowadzamy cytatów z Pisma Świętego - bo rzecz w pokazaniu sytuacji "z życia". Co do poruszonych problemów: jeśli byłyby to problemy dotyczące konkretnych członków grupy, zwłaszcza ten pierwszy, to jest to sprawa tak delikatna, że nie można jej omawiać na spotkaniu w grupie, druga - jedynie z wielkim wyczuciem. Jeśli natomiast nie są to problemy dotyczące grupy, to spotkanie jest niekonkretne - bo omawia cudze problemy, zamiast naszych. Lepiej więc w pierwszej części pokazać sytuację konkretną, dotyczącą ludzi z grupy, ale nie zbyt dużego kalibru. Dopiero potem można przechodzić do głębszych problemów - ale naprawdę z ogromnym wyczuciem, bo wiele sytuacji jest bardzo zawiłych, krępujących, kontrowersyjnych, czasem nawet przekraczających możliwości zrozumienia innych - np. jeśli ktoś nie ma poważnie chorego dziecka, bardzo trudno mu wczuć się w sytuację rodziców, którzy je mają.	1
			2
			3